Çoğu insan , ünlü büyük beyaz kaplan köpek balıkları ve belki de okyanusun en büyük balıkları olan balina köpekbalığı gibi en az birkaç köpek balığıtürünü adlandırabilir. Ancak, bu sadece buzdağının görünen kısmı.
Köpekbalıkları, bugün dünyada yaklaşık 440 türle birçok farklı şekil ve boyuta sahiptir. Ve bu sayı sadece, Temmuz 1988'de keşfedilen “Genie's Dogfish” adlı son türlerle büyümeye devam ediyor.
Şimdiye kadar keşfedilen en sıradışı köpek balığı türlerinden bazıları.
Öne çıkan resim kredisi: sharksider.com
10Zebra Köpekbalığı
Zebra köpekbalıkları batı Pasifik ve Hint Okyanusları yanı sıra Kızıldeniz bulunabilir. Dalgıçlar genellikle bu türün ten rengi bir gövdede benzer siyah noktalar nedeniyle leopar köpekbalığı için hata yaparlar. Fakat benzerlik sadece doğdukları sarı çizgileri kesen olgun köpek balıklarında görülebilir.
Sıkı boşluklara ve burnunun önündeki barbunlar olarak adlandırılan bıyık benzeri duyu organlarına kolayca girebilen esnek bir gövdeye sahip olan zebra köpekbalığı, diğer yırtıcıların ulaşmaya çalıştığı alanlarda avlanmak için mükemmel şekilde uyarlanmış bir gövdeye sahiptir.
Bu köpekbalıkları tropik sularda ve sığ resif habitatlarında yaşamayı tercih ederler . Orada, yengeçler, deniz kestaneleri, küçük balıklar, salyangozlar ve mağaralarda ve dar yarıklarda saklanmaktan hoşlanan diğer küçük omurgasız hayvanlarla beslenirler.
Uygun ortakların yokluğunda, zebra köpekbalıklarının partenogenez (“bakire doğum”) ile çoğaldığı gözlenmiştir. Bilim adamları, bazen yeniden üretilmeleri gereken bazı köpekbalıklarının, yılanların ve diğer canlıların neden kendiliğinden hamile kaldıklarından hala emin değiller. Örneğin, 2017 yılında, Leonie adında bir zebra köpekbalığı, üç yıl içinde bir erkek köpekbalığı çevresinde olmamasına rağmen üç yavruyı yumurtadan çıkarıyordu.
Ödüllü etinden dolayı, zebra köpekbalıkları endemik bölgelerinin çoğunda yok olma tehlikesi altındadır. Malezya, Endonezya, Filipinler ve Tayland pazarlarında taze veya tuzla kurutulmuş satılmaktadırlar. Zebra köpekbalığı karaciğeri vitaminler için işlenirken, yüzgeçleri genellikle köpekbalığı yüzgeci çorbasında, geleneksel Çin lezzetinde kullanılır. Bu arada, Avustralya'da yaygın olarak dağıtıldığı ve aşırı avlanmadığı türler bol olarak kabul edilir. [1]
9Megamouth Köpekbalığı
1976 yılında türlerin ilk kez Hawaii sahillerinde keşfedilmesinden bu yana sadece 60 kadar doğrulanmış mega köpek balığı gözlemleri kaydedildi. Köpek balığı o kadar tuhaftı ki, onu sınıflandırmak tamamen yeni bir cins ve aile gerektirdi. O zamandan beri, megamouth köpekbalıkları hala Megachasma cinsinin tek üyesidir . Plankton'da beslenen tek üç köpekbalığın en küçük ve en ilkelidir. Diğer ikisi ise basking köpekbalığı ve balina köpekbalığı.
Megamouth köpekbalıkları, gündüz döngüsüne göre sürekli olarak derinliklerini değiştirerek “dikey göçmenlerdir”. Gündüzleri 120–160 metre (390-525 ft) derin sularda derin sularda geçirirler ve gece boyunca 12–25 metrelik (40-82 ft) orta derinlikteki sulara yükselirler.
Megamouth köpek balıklarının zor doğası nedeniyle, nüfusları ve dağılımları hakkında çok az şey biliniyor. Görüşlerin çoğu, Senegal, Endonezya, Brezilya ve Filipinler gibi ülkelerde Pasifik, Hint ve Atlantik Okyanusları alanlarında tescil edilmiştir . İlk keşiflerden bazıları da Japonya, Avustralya ve Kaliforniya kıyılarındaydı.
Megamouth, vücudunun geri kalanından daha büyük bir ağız ve çene ile harika bir yüzücü değildir. Bunu telafi etmek için, köpekbalığı karanlıkta parıldayan ve zamanının çoğunu geçirdiği derin sularda av çeken biyolüminesan dudaklara sahiptir. Batı Avustralya Müzesine göre, megamouth köpekbalıkları da köpekbalığının batmasını engelleyen sarkık kaslara, yumuşak gövdelere ve zayıf kalsifiye iskeletlere sahiptir. [2]
8Korna Köpekbalığı
Boynuz köpekbalıkları isimlerini gözlerinin yukarısındaki yüksek sırtlardan ve sırt yüzgecileri üzerindeki dikenlerden almıştır. Ayrıca geniş başları, künt yumruları ve koyu griden, koyu kahverengi ya da siyah noktalarla kaplanmış açık kahverengi renklere kadar tanımlanırlar. Boynuz köpekbalıkları doğu Pasifik'in subtropikal bölgelerinde, özellikle Kaliforniya, Meksika ve Kaliforniya Körfezi kıyılarında yaşarlar.
Nispeten küçük boyutları, yavaş hareketleri ve gece avlanma alışkanlıkları nedeniyle, boynuz köpekbalıkları insanlara hiçbir tehdit oluşturmaz. Ama taciz edilirse hala ısırırlar. Uluslararası Köpekbalığı Saldırı Dosyasına göre, bir insanı ısırtan bir korna köpekbalığı kaydedilmiş bir örneği var.
Korna köpekbalığı popülasyonunun şu anda tehdit altında olmadığı düşünülüyor. İnsanlar düzenli olarak bu köpek balıklarını tüketmezler ve genellikle trollerin dibinde yakalandıklarında onları atarlar. Ancak Meksika'daki gillnet balıkçılığının önemli ölçüde genişlemesi durumunda bu durum değişebilir. Bakım kolaylığı nedeniyle, boynuz köpekbalıkları yaygın olarak kamusal ve özel akvaryumlarda tutulur. [3]
Garip bir olayda, Temmuz 2018'de bir Texas akvaryumundan bir boynuz köpekbalığı çalındı. Bir gözetleme kamerası, bir bebek arabası kullanarak ve bir bebek olarak hayvanı gizleyerek köpekbalığı çalan üç kişinin videosunu ele geçirdi. Daha sonra, köpekbalığı satan 300 dolarlık bir reklam çevrimiçi olarak yayınlandı.
İki gün sonra, polis, köpekbalığı soygununda kullanılan kamyonu buldu ve üç sanıktan birini tutukladı. Hırsızlıkla suçlandı ve bağı 10,000 dolar olarak belirlendi. Köpekbalığı canlı ve iyi bir şekilde bulundu ve akvaryuma geri döndü.
7benekli Wobbegong
Benekli wobbegong, Orectolobidae ailesindeki 12 halı köpek türünden biridir. “Wobbegong” ismi “ halı köpekbalığı ” ile değiştirilebilir .
Bu köpekbalığı ismini , deniz dibinde kamufle edilmeye mükemmel uyum sağlayan düz ve geniş gövdesinden alır . Altın sarısı ile açık yeşil renk ve düzensiz beyaz halka deseni ile diğer wobbegongs'lerden ayırt edilir. Benekli wobbegongs ayrıca, kafalarının her bir tarafında 6-10 dermal lob ve çevredeki hisleri algılamak için kullanılan burun tıkaçlarına sahiptir.
Avusturalya kıyı şeridine özgü olan benekli wobbegongs, genellikle yosun kaplı kayalık resifler, mercan resifleri ve 110 metrelik (360 ft) derinlikteki kumsal genişliklerinde bulunabilir. Bu köpekbalıkları sık sık vücutlarını kapatmak için yeterince derin sularda görülmüştür.
Benekli wobbegonglar günün çoğunu hareketsiz bir şekilde uzanarak geçirirler ve gece, yengeçler, resif balıkları, kaya ıstakozları ve ahtapotlar gibi aşağıdan aşağıya yaşayan avlarda yavaşça sersemlediklerinde daha aktif hale gelirler. Genellikle bir avlanma gecesinden sonra aynı istirahat bölgesine dönerler.
Her ne kadar diğer köpekbalığı türleri ile karşılaştırıldığında zayıf ve nispeten küçük olsa da, benekli wobbegongs oldukça agresif olabilir. İnsanlar üzerinde dört adet provoke edilmemiş benekli wobbegong atakları ve belirsiz wobbegong türlerine ait 28 bit daha vardır. Ayrıca, bu hayvanlar atıldığında insanları ısırtan wobbegong'ların birkaç raporu vardır. Bu köpekbalıkları ısırdığında, bırakmaya isteksizler.
Wobbegongs sık sık hem hedef tür olarak hem de ticari ve rekreasyonel balıkçılığa yakalanır. 1990 ve 2000 arasında, avlar yüzde 60'tan fazla azaldı. Sert ve çekici desenli cilt genellikle dekoratif deri olarak kullanılırken, benekli wobbegongların eti yemek için mükemmel sayılır. [4]
6Pijama Köpekbalığı
Pijama köpekbalıkları, şeritleri , belirgin fakat kısa burun tırnakları ve vücutlarına çok uzaklarda bulunan sırt yüzgeçleri ile karakterize edilebilir. Bir köpekbalığı için oldukça küçük olan bu tür, 14–15 santimetre (5.5-5.9 inç) uzunluğa ulaşır ve tipik olarak olgunlaşarak 58-76 santimetre (23–30 inç) civarındadır. [5]
Gece türleri olarak, pijama köpekbalıkları gündüzleri yavaş kalıyor ve genellikle 100 metre (328 ft) derinlikteki mağaralarda ve yarıklarda dinleniyorlar. Onların avı öncelikle kabuklular ve hamsi gibi küçük balıklardan oluşur .
Küçük boyutları ve beslenme alışkanlıkları nedeniyle, pijama köpekbalıkları insanlara zararsız kabul edilir. Ve insanlar da onlara zararlı değildir. Bu köpekbalıkları, eskime olarak alındığında ve tüketim için kullanılmadığında atılır.
Pijama köpekbalığı yırtıcıları daha büyük köpekbalığı türleri içerir. Ancak pijama köpekbalıkları önemli bir yok olma tehlikesi altında değildir ve genellikle güneydoğu Atlantik Okyanusu ve Batı Hint Okyanusu'nda bulunabilir. Bunlar özellikle Güney Afrika'nın Cape eyaletinde yaygındır ve Mauritius ve Madagaskar sularında türlerin daha eski, doğrulanmamış kayıtları vardır.
5Açılı Roughshark
Açısal pürüzsü, vücudunu ve iki büyük dorsal yüzgeçlerini kaplayan “diş eti ” olarak bilinen kaba, dişi ölçeklerden sonra adlandırılır . Bu nadir köpekbalığı, deniz yatağı boyunca kayarak hareket eder ve çamurlu veya kumlu yüzeylerde gezinirken sık sık durur. Deniz tabanına yakın kalmak tercihiyle, açısal pürüzlü tarlalar 60-660 metre derinlikte (200-2,170 ft) yaşama eğilimindedir.
Açısal pürüzlü tarlaların, yumuşakçalar, kabuklular ve polikete solucanların beslenmesini beslemek için bir emme mekanizması kullandıklarına inanılmaktadır. Diğer köpek balığı türlerinin yumurtalıklarında zaman zaman beslenme de kaydedilmiştir. Ağırlıklı olarak Doğu Atlantik Okyanusu'nda dağılmış, Afrika ve Avrupa'nın yanı sıra Akdeniz'in hemen hemen tüm batı kıyılarında açısal pürüzlüdür. [6]
Geçtiğimiz 50 yıl boyunca Akdeniz ve kuzeydoğu Atlantik'teki dip trolün sıklığı ve verimliliğinden dolayı, endemik habitatların çoğunda açısal pürüzlü tarlalar çok nadir görülmüştür ve bazı bölgelerde kritik olarak tehlike altında sayılmaktadır. Her ne kadar türler özellikle balıkçılar tarafından hedeflenmemiş olsa da, açılı pürüzlü tartaklar düzenli olarak düzenli olarak ele alınmakta ve petrol, insan tüketimi ve balık çiftlikleri için gıda olarak kullanılmaktadır .
4Goblin Köpekbalığı
Goblin köpekbalıkları, insanlar tarafından nadiren yüzeyden 1.300 metre (4,265 ft) kadar yaşadıklarında görülür. Bununla birlikte, 40-60 metrelik (130–200 ft) derinliklerde bazı örnekler tespit edilmiştir. Şimdiye kadar yakalanan goblin köpekbalığı çoğunluğu Japonya'nın kıyılarında kalmıştı. Ancak türlerin küresel olarak dağıtıldığına inanılıyor, daha büyük popülasyonlar Japonya, Yeni Zelanda , Avustralya, Fransa, Portekiz, Güney Afrika, Surinam ve ABD sularında yoğunlaşıyor .
Uzatılmış ama düzleştirilmiş burunları ve son derece keskin, uzun, diş benzeri dişleri , goblin köpek balıklarının en ayırt edici özellikleridir. Onların burnu da elektrik alanlarını toplayan küçük elektro-duyarlı reseptörlere serpilir. Goblin köpekbalıkları, şeffaf kılcal damarlara sahiptir, bu da kılcal damarlarında görünür oksijenli kan ve pembemsi-griden baloncuk pembeye kadar değişen eşsiz bir renklenmeye yol açar.
Sıra dışı görünümüne rağmen, goblin köpekbalığının en tuhaf özelliği sapan çeneleri. Ortalama insan ağzı yaklaşık 50 derece açılırken, bu köpekbalıkları 111 derece kolaylıkla yönetebilir. Goblin köpek çeneleri, avlar ulaştığı zaman saniyede 3,1 metre (10,2 ft) hızla dışarı atlar. Sonra tekrar açılmak için çeneler yeniden açılmadan önce ısırır. [7]
Bilim adamları, goblin köpek balıklarının öldükten sonra ikinci kez ağızlarını açmasının nedenleri konusunda hala belirsiz. Ancak bunun, kalamar gibi daha kaygan bir avı kilitlemeyle yardımcı olabileceğine inanılıyor.
Goblin köpek balıklarının 2050 yılına kadar İngiliz sularında bulunabileceğine de inanılmaktadır. Birleşik Krallık kıyılarında yaşayan 40 köpek balığı türü vardır ve iklim değişikliğinden kaynaklanan su sıcaklığının artması Akdeniz'den ve Akdeniz'den yeni tür köpekbalıkları getirecektir. Afrika sahili. Uzmanlar, İngiltere'de köpekbalığı da dahil olmak üzere 10 köpek balığı türünün gelecekte İngiltere'de bulunabileceğini tahmin ediyor.
3Fırfırlı Köpekbalığı
Fırfırlı köpekbalığı bugün yaşayan en ilkel köpek balığı türlerinden biridir. Uzun bir gövdeye ve minik yüzgeçlere sahip olan yılan şeklindeki görünümü nedeniyle birkaç “ deniz yılanı ” göründüğüne inanılmaktadır . Köpekbalığı, boğazının altında buluşan ve fırfırlı bir yaka oluşturan altı çift solungaçtan sonra adlandırılır. Ancak bu köpekbalığının en eşsiz özelliği, 25 sıra halinde düzenlenmiş 300 küçük, üç uçlu dişi içeren çeneleridir.
Tipik olarak, çok derin yüzeyi altında bulunan, ancak, frilled köpekbalığı ayrıca beslenirler 50-200 metre (160-660 ft) arasındaki derinliklerde gözlenmiştir kalamar ve diğer köpekbalığı olmak üzere balık çeşitli. Bu köpek balıklarının ağız ve vücut şekli, bilim adamlarının avlarını kendi vücut uzunluklarının yüzde elliden fazla tüketebileceklerine inanmalarına neden oldu.
Fırlatılan köpekbalıklarının dünya çapında bir yamalı dağılımı var. Örnekler İskoçya, İrlanda, Avustralya, Yeni Zelanda, Japonya, Kaliforniya, Şili, Namibya ve Norveç sularında kaydedilmiştir. Hint Okyanusu'nda da doğrulanmayan manzaralar var.
Uzun gebelik süresi ve düşük üreme çıktısı nedeniyle, çürümüş köpek balıkları tehdit altında olabilir. Türlerin küçük kayıpları ciddi sonuçlara yol açabilir ve bireyler düzenli olarak derin hatlı longlines, gillnets ve troller olarak ele alınır. Et balık unu olarak kullanılır, insanlar tarafından yenilir veya atılır. Şimdiye kadar, fırlatılan köpekbalığı küresel nüfus büyüklüğü hakkında çok az şey biliniyor. [8]
2Cookiecutter Köpekbalığı
Nadiren 50 santimetreden (20 inç) daha büyük oranda büyümesine rağmen, puro şekilli cookiecutter köpekbalığı Dünya'daki en korkusuz avcılardan biridir . Diğer balıkları çekmek için parıldayan kahverengi bir üst ve hafif bir alt tarafı vardır.
Ancak, çoğu yırtıcıdan farklı olarak, bu köpek balıkları avlarını öldürmezler. Bir cookiecutter köpekbalığı onlara karşı diğer balıkların hızını ve hareketini kullanır ve saldırganından bir golf topu boylu ısırık almak için hızla döner.
Bu beslenme şekli, cookiecutter köpekbalığı, mühürler, balinalar ve diğer köpek balıkları da dahil olmak üzere kendinden çok daha büyük canlılar üzerinde bayram sağlar. Cookiecutter'ın uzman dişlerinin, yarım küre şeklindeki bir eti tıkayarak ayırdığı ayırt edici yara izleri, bilim adamlarının bu köpekbalığının beslenmesinin neyi içerdiğini belirlemesine izin veriyor ve hiçbir şey sınırsızlık gibi görünüyor. Nükleer denizaltıların sonar kubbelerinde krater izleri bırakan bu köpekbalığının bile raporları var. [9]
Cookiecutter köpekbalıkları genellikle gündüz saatlerinde yaklaşık 1.000 metre (3,280 ft) kadar bir zaman harcarlar ve gece avlanmak için yukarı doğru göç ederler. İnsan faaliyetlerinin bu zor türler üzerinde çok az etkiye sahip olduğuna inanılmaktadır. Güney Brezilya, Cape Verde, Gine, Angola, Güney Afrika, Mauritius, Yeni Gine, Yeni Zelanda, Japonya, Hawaii, Avustralya ve Bahamalar'da rapor edilen örneklerle birlikte, dağınık bir dağılıma sahiptir.
Uzun yıllar boyunca, cookiecutter köpekbalıkları, küçük boyutları ve habitatları nedeniyle insanlara zararsız kabul edildi. Ardından, 2009 yılında Hawaii'de bir insanın ilk belgelenmiş saldırısı geldi. Gün batımından yaklaşık 90 dakika sonra, bu köpek balıklarından biri bir yüzücünün bacağından ısırıldı. Bu noktaya kadar insanlar üzerindeki iki doğrulanmış ısırık, cesetlerde bulundu .
1Grönland Köpekbalığı
Grönland köpekbalığı 6.5 metre (21 ft) uzunluğu ve 900 kilogram (2.000 lbs) ağırlığını ulaşan dünyanın en büyük köpekbalığı türlerinden biridir. Bununla birlikte, yüzgeçleri boyutuna göre küçüktür. Bu köpekbalığının üst çenesi ince, sivri dişlere sahipken alt sıra daha büyük ve daha düzgün dişlerden oluşur.
Türlerin renklendirilmesi gri, mor, kahverengi ve siyah dahil olmak üzere çeşitli varyasyonlara sahiptir. Grönland köpekbalıkları zaman zaman Inuit avcıları tarafından pişirilip tüketilse de, köpek balıklarının derisi köpekler de dahil olmak üzere diğer hayvanların çoğuna zehirlidir. Çiğ köpekbalığı beslendiğinde, köpeklerin sarhoş davrandıkları bildirilmiştir.
Grönland köpekbalıklarının büyük çoğunluğu, köpekbalıklarının gözlerine kendilerini bağlayan parazitlerden dolayı kördür. Neyse ki, bu köpekbalıkları neredeyse tamamen karanlıkta ve körlüğün pek bir fark yaratmadığı donma soğuk sularının altında yaşıyorlar. [10]
Grönland köpekbalıkları, mükemmel koku almalarının yardımıyla yiyecek bulmakla uğraşmazlar. Nargile ve belugas karkasları en sevdikleri yemeklerden bazıları, ama aynı zamanda mühürler, deniz aslanları, somon, pisi balığı ve ringa balığı da severler. Bazen, Grönland köpekbalıkları yamyamlığa katılır .
Hayatları daha da büyüleyici. Gözleri, köpekbalığı yaşamı boyunca eklenen yeni katmanlara sahip, şeffaf, metabolik olarak aktif olmayan bir doku içerir. Yakalanan 28 Grönland köpekbalığı dokusunun analizi, bunların Dünya üzerindeki en uzun yaşayan omurgalılar olduğunu ortaya çıkardı.
En eski örnek için tahmini ömür 392 yıldı. Fakat doğruluk 120 yıl kadar değişebilir, bu da köpekbalığının en az 272 yaşında ve en fazla 512 yaşında olmasını sağlar.
Grönland köpekbalıkları çoğunlukla Kanada, Norveç, İzlanda, İrlanda, İngiltere ve tabii ki Grönland gibi ülkelerin kıyıları boyunca dağılmaktadır. Bilim adamları, Grönland köpek balıklarının uzun ömürlerinin ardındaki nedenleri ve insanlar da dahil olmak üzere diğer türlerin yaşam beklentilerini belirleyen nedenleri keşfetmeye çalışıyorlar. Bu köpekbalıkları da, daha önce ilgili türleri öldüren hastalıklar hayatta kalmak için görünmektedir.
Bu antik yırtıcılarla ilgili pek bir şey bilinmemektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder